Παρθενίαι (-ες)

Ονομασία που έδιναν στη Σπάρτη στους νέους που είχαν γεννηθεί στη διάρκεια του πρώτου Μεσσηνιακού πολέμου. Εκείνη την εποχή, για να μην ελαττωθεί ο δωρικός πληθυσμός, οι βασιλιάδες της Σπάρτης έδωσαν την άδεια στις Σπαρτιάτισσες να συνάψουν γάμους με περιοίκους και είλωτες που είχαν πολεμήσει μαζί τους. Οι γάμοι με τους περιοίκους δεν θεωρούνταν νόμιμοι, γι’ αυτό και τις γυναίκες που αποκτούσαν παιδιά από αυτούς τις θεωρούσαν παρθένες και τα παιδιά τους, που λογαριάζονταν ως νόθα, ονομάστηκαν γι’ αυτόν τον λόγο π. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από τους γάμους με είλωτες ονομάστηκαν επεύνακτοι. Μετά το τέλος όμως του Μεσσηνιακού πολέμου και τη νίκη των Σπαρτιατών, οι βασιλιάδες δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους, ότι δηλαδή θα έδιναν στα παιδιά αυτά κλήρο γης και πολιτικά δικαιώματα. Οι π., όταν έγιναν άνδρες, οργάνωσαν συνωμοσία εναντίον του πολιτεύματος. Η συνωμοσία ανακαλύφθηκε και ακολούθησαν ταραχές, που κόπασαν μόνο με την επέμβαση των ιερέων των Δελφών και τη σύναψη συνθήκης, σύμφωνα με την οποία οι π. στάλθηκαν σε μιαν αποικία και έχτισαν τον Τάραντα της Κάτω Ιταλίας, με αρχηγό τους τον Φάλανθο. Σύμφωνα όμως με άλλες παραδόσεις, οι π. ήταν γιοι των Σπαρτιατών που δεν στρατεύθηκαν στον Μεσσηνιακό πόλεμο. Μετά τον πόλεμο τους έκαναν είλωτες και οι γάμοι τους θεωρήθηκαν άκυροι, ενώ οι γιοι τους στερήθηκαν τα πολιτικά τους δικαιώματα. Ο Ησύχιος, πάλι, λέει ότι οι π. ήταν παιδιά Σπαρτιατών και θεραπαινίδων.